नवा साज

 

निळे कोवळे तेच चांदणे 
अबोल वारा वाही 
शब्द सावळे आठवणींचे 
अधीर सारे काही

बावरी होऊन धावत सुटे 
अवखळ नदी निळी 
फूल होण्या आधीच लाजे 
जाईजुईची कळी

नभी दाटती सप्तरंग ते 
सुखाची असे नांदी 
चिंब सरीने न्हाऊन डोले
चाफ्याची हिरवी फांदी

श्वासास बिलगुनी लपुनी बसे 
निशिगंध सुगंधी 
स्वप्नांच्या राज्यात वसे 
लावण्याचे मोती

ऋतूचक्र असे हे फिरता 
कोणी कसे जगावे 
परवा नसावी आता कुणाची 
लेवुनी साज सजावे

             .....आनंद